Hoi, ik ben Rami

Mijn interesse in techniek is begonnen in Syrië. Daar ben ik al jong in de leer gegaan bij een automonteur. Zo heb ik al doende het vak geleerd. Als je mij toen had gezegd dat ik fietsenmaker zou worden had ik gelachen. In Syrië waren er maar weinig mensen die een fiets hadden.

Toen ik in Griekenland woonde ben ik me meer bezig gaan gaan houden met het repareren van fietsen. Dat bleek interessanter dan ik dacht. Ik ben de fiets toen ook gaan waarderen als vervoersmiddel. Het gaf mensen die in het vluchtelingenkamp buiten de stad woonden en meestal maar heel weinig te besteden hadden toch de nodige bewegingsvrijheid. Er was dan ook veel vraag naar fietsreparaties. Ik heb daar fietsen gerepareerd die in Nederland allang afgeschreven zouden zijn. Toch betekenden die fietsen veel voor mensen.

Eenmaal in Nederland keek ik mijn ogen uit. Ik zag hele families op de fiets, verhuizingen, honden en zelfs de minister president (dat was misschien nog wel het gekst). En ik zag fietsen die ik nog nooit gezien had; bakfietsen, vouwfietsen, tandems. Voor ik het wist ging ik zelf op fietsvakantie, en was ik verkocht. Waar ik eerst dacht dat mensen vooral te gierig waren om met de auto of tram te gaan, zag ik nu ook de voordelen van fietsen. Je komt fris en actief aan, hoeft niet te wachten, en hebt nooit last van vertraging. Ik wilde graag meer leren over alle soorten fietsen. Mijn nieuwsgierigheid was aangewakkerd.

Wat mij als beginnend fietsenmaker wel verbaasde, was dat er zo makkelijk onderdelen weggegooid werden. Onderdelen die nog best gerepareerd konden worden, werden toch vervangen. Dat was immers sneller, dus goedkoper. Ik vond dat zonde. Zo verspillen we grondstoffen én creëren we onnodig veel afval. In mijn eigen bedrijf doe ik dat anders. Ik recycle en repareer waar mogelijk. Ik vind dat dat mijn verantwoordelijkheid is als ondernemer.